فضای حاکم بر سالن مملو از شور و شوق و اشتیاق بود و تصویربرداران و عکاسان هم به دنبال شکار سوژه‌ها و ثبت آنها در تاریخ به جمع افزوده شدند اما دقایقی بعد حراست مجموعه ـ که گویا برای برنامه پایانی تدارک خاصی ندیده بود، در اقدامی عاجل شروع به خالی کردن میدان از وجود افراد اضافه کردند؛ اقدامی که با برخورد فیزیکی توام شده و اصحاب رسانه را هم شامل شد!

اتفاقاتی در حال وقوع بود که دوازده هزار نفر نظاره گر آن بودند؛ هل دادن، کش مکش، بگو و مگوی همراه با فحش و ناسزا که جای خالی بانوان در استادیوم را توجیه می‌کرد اما با توجه به احتمال بسیار زیاد پیروزی تیم ملی کشورمان در مجموع دو دیدار، قابل پیشگیری می‌نمود.

عکاس یکی از خبرگزاری‌ها که از توهین های روا داشته شده به خانواده اش -آنهم از طرف نیروهای حراست- به شدت عصبانی به نظر می‌رسید، در این باره به خبرنگار ما گفت: مگر نه اینکه چند ساعت است در مجموعه حضور داریم و با پایان ست اول مسابقه همه می دانستیم که صعودمان به دور بعدی قطعی شده است، پس چرا آقایان به ناگاه تصمیم می گیرند که اجازه عکس برداری به ما ندهند و با این وضع زننده به ما حمله می کنند؟

عکاس دیگری که با بی احترامی مواجه شده، می گوید: تا به امروز بارها در حاشیه انجام وظیفه در جاهای مختلف با ضرب و شتم هم مواجه شده بودم اما برایم عجیب بود که به این شکل مورد فحاشی قرار بگیرم؛ کار ما عکاسی است و می بایست در بطن خبر حضور داشته باشیم اما به ناگاه آنچنان با توهین ما را از عکاسی باز داشتند که برایمان سوال شد و بعد از نشان دادن کارت شناسی که بر گردن انداخته بودیم، فحاشی هم نصیبمان شد؛ آن هم فحش هایی که در دعواهای چاله میدانی هم به ندرت نثار هم می‌کنند!( حالا خوبه بانوان نبودن وگر نه میگفتن به خاطر حضور اوناست )

بدین ترتیب به نظر می‌رسد که برای حضور در لیگ جهانی به چیزی بیش از آمادگی های تیم ملی کشورمان نیاز داشته باشیم؛ نحوه اداره حواشی بازی، حفظ وحدیت رویه درباره مجوز های صادر شده ای مانند حضور بانوان، حضور عکاسان و ...؛ نه اینکه به مانند این بار بانوان ایرانی را از حضور در سالن بازی محروم کنیم اما برای ورود بانوان ژاپنی محدودیتی قائل نشویم و یا خبرنگاران و عکاسان داخلی را با توهین و ناسزا بدرقه کنیم اما فردای روز که خبرنگاران خارجی برای پوشش لیگ جهانی به کشورمان می‌آیند، مهمان نوازی پیشه کنیم.

اگر امروز گذرتان به کیوسک‌های روزنامه فروشی افتاده باشد، حتما تصاویر متعددی از ملی پوشان والیبال و شادی نخستین صعود به لیگ جهانی را در صفحه نخست روزنامه‌ها دیده‌اید؛ تصاویری جذاب که از ساعات واپسین روز گذشته روی تلکس خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری جا خوش کرده‌اند اما صدا ندارند که بگویند عکاسشان به نرخ تحمل چه کلمات رکیکی آنها را تهیه کرده است!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: